Een emotioneel weerzien....
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Cisca
05 Augustus 2008 | Indonesië, Batavia
Eindelijk was het voor mij zover....een weerzien met een verleden....!!!!
Maar voordat ik daaraan begin, even een bericht aan my big sister Nancy...
Lieve zus...ten eerste nog gefeliciteerd met je verjaardag.....telaat natuurlijk, maar dat is algemeen bekend....ben alle gevoel van tijd kwijt en I go with the flow...
Het weerzien met Kudus was erg emotioneel...
Dacht dat het zonder al teveel emoties zou gaan, maar het verwonderde mij dat er zoveel door mij heen ging....had jij dat ook...???
Enfin...zal het chronolisch vertellen...Weet ...Lief zusje dat het gevoel van weemoed op een gegeven moment zo groot was dat ik met Koen naar de waringin ben gelopen om me even te laten gaan....vond het wat genant waar de anderen bij waren...The kids waren hierin ook zo lief en leefden enorm mee...
Kudus....een enorme stad....in mijn beleving als kind was Redeng...Kudus....Niet dus..via Google earth heeft Koen me meteen met beide benen op de grond gezet en me laten zien hoe grooooooot Kudus is...Nancy, wat hebben wij beschermd geleefd....in de geborgenheid van de onderneming...
Langzaam draait het busje door de poort,....het kleine poortje is verdwenen....ik voel me wat zenuwachtig...
En daar staat het huis en de facade van de fabriek....zo herkenbaar....zo vertrouwd...
Ik kijk met een dichtgeknepen keel en probeer mijn emoties niet teveel de vrije loop te laten...
Wat onwennig loop ik langs het huis met het verlangen er binnen te stappen en zo een verleden weer te laten herleven....
Heel veel dingen zijn herkenbaar, maar door de tands de tijds aangetast..:
Het huis van de fam. Zeelig, Alibassia, Frieser.....Het stond er allemaal nog...De speeltuin is verdwenen....daarvoor in de plaats 4 roestige containers...
Over de stoffige weg lopen we terug naar de plek waar het huis staat....de waringin staat er nog steeds...vertrouwd....solide...als een baken van een roemrucht verleden...
" Ik raak je aan en streel je wortels in een vertrouwd ritme van verhalen...
Zacht ruisend geef je antwoord op zoveel vragen...gerustellend...jouw verhaal blijft geborgen in mij....veilig...
...tranen vinden hun weg in veilig weten....."
Door nieuwsgierheid gedreven lopen we richting het huis, hopend dat er iemand zo vriendelijk zou zijn ons een blik te laten werpen in 50 jaar afwezig zijn....
En daar stond ze...een vrouw.....vriendelijk lachend...non-verbaal begrijpen wat we wilden...en de emoties borrelden in alle hevigheid...
* De veranda....weet je nog Nans..waar tante Betsy, tante Ol, tante Ita en alle ooms konden zitten op verjaardagen....papa en mama in het middelpunt....
* Weet je nog....de muziekkamer, waar ik als kind heerlijk vond om met mijn oren tegen de contrabas te zitten en het trillen van de sonore klanken door mijn lijf te voelen...
De klanken van papa's viool....de tonen die dansend zingend in harmonie met het pianospel van tante Riwan door de kamer klonken.....wat een lievelingsplekje was dat....
* Weet je nog....Nasir, onze tuinman, die net de veranda plus gang gedweild had en wij, inclusief Abje, het heerlijk vonden om over zo'n natte vloer te glijden....Ook Nasir als " Kuda" ( paard ) en wij heen en weer schommelend op zijn bezwete rug.....en mama, griezelend en niet wetend of ze zoveel kinderlijk plezier moest verbieden...
* Weet je nog...de kip die geslacht werd en echt als een kip zonder kop rondrende....daarna kokkie die het onderdompelde in warm water om zodoende de kip makkelijker te kunnen " ontveren "....
* Weet je nog....Wij in de mandykamer (badkamer) met Abje....we maakten onze billen nat en maakten allerlei natte afdrukken van onze "pantat"...
* Weet je nog... de vele feesten en verjaardagen met die oude grammofoon die je moest aandraaien....vond het heerlijk om op de schouders van oom Joop mee te zwieren...
Weet je meis....dat het stoepje waar we met papa zaten op dat kleine plaatsje er zelfs nog staat....!!!!
Lieve zus....in herinnering neem ik je mee...hand in hand herleven we een stuk verleden......
Ga even stoppen....zou met Anja en de Kids op strooptocht gaan naar stoffen en kleermakers...Frank-Jaap waant zich een " Modeking"....wil 3....!!! pakken laten maken...Ga nu ontbijten met de meute in een hotel waar we ons allemaal vreselijk "senang" voelen...
Straks meer ......Love and kisses....
Maar voordat ik daaraan begin, even een bericht aan my big sister Nancy...
Lieve zus...ten eerste nog gefeliciteerd met je verjaardag.....telaat natuurlijk, maar dat is algemeen bekend....ben alle gevoel van tijd kwijt en I go with the flow...
Het weerzien met Kudus was erg emotioneel...
Dacht dat het zonder al teveel emoties zou gaan, maar het verwonderde mij dat er zoveel door mij heen ging....had jij dat ook...???
Enfin...zal het chronolisch vertellen...Weet ...Lief zusje dat het gevoel van weemoed op een gegeven moment zo groot was dat ik met Koen naar de waringin ben gelopen om me even te laten gaan....vond het wat genant waar de anderen bij waren...The kids waren hierin ook zo lief en leefden enorm mee...
Kudus....een enorme stad....in mijn beleving als kind was Redeng...Kudus....Niet dus..via Google earth heeft Koen me meteen met beide benen op de grond gezet en me laten zien hoe grooooooot Kudus is...Nancy, wat hebben wij beschermd geleefd....in de geborgenheid van de onderneming...
Langzaam draait het busje door de poort,....het kleine poortje is verdwenen....ik voel me wat zenuwachtig...
En daar staat het huis en de facade van de fabriek....zo herkenbaar....zo vertrouwd...
Ik kijk met een dichtgeknepen keel en probeer mijn emoties niet teveel de vrije loop te laten...
Wat onwennig loop ik langs het huis met het verlangen er binnen te stappen en zo een verleden weer te laten herleven....
Heel veel dingen zijn herkenbaar, maar door de tands de tijds aangetast..:
Het huis van de fam. Zeelig, Alibassia, Frieser.....Het stond er allemaal nog...De speeltuin is verdwenen....daarvoor in de plaats 4 roestige containers...
Over de stoffige weg lopen we terug naar de plek waar het huis staat....de waringin staat er nog steeds...vertrouwd....solide...als een baken van een roemrucht verleden...
" Ik raak je aan en streel je wortels in een vertrouwd ritme van verhalen...
Zacht ruisend geef je antwoord op zoveel vragen...gerustellend...jouw verhaal blijft geborgen in mij....veilig...
...tranen vinden hun weg in veilig weten....."
Door nieuwsgierheid gedreven lopen we richting het huis, hopend dat er iemand zo vriendelijk zou zijn ons een blik te laten werpen in 50 jaar afwezig zijn....
En daar stond ze...een vrouw.....vriendelijk lachend...non-verbaal begrijpen wat we wilden...en de emoties borrelden in alle hevigheid...
* De veranda....weet je nog Nans..waar tante Betsy, tante Ol, tante Ita en alle ooms konden zitten op verjaardagen....papa en mama in het middelpunt....
* Weet je nog....de muziekkamer, waar ik als kind heerlijk vond om met mijn oren tegen de contrabas te zitten en het trillen van de sonore klanken door mijn lijf te voelen...
De klanken van papa's viool....de tonen die dansend zingend in harmonie met het pianospel van tante Riwan door de kamer klonken.....wat een lievelingsplekje was dat....
* Weet je nog....Nasir, onze tuinman, die net de veranda plus gang gedweild had en wij, inclusief Abje, het heerlijk vonden om over zo'n natte vloer te glijden....Ook Nasir als " Kuda" ( paard ) en wij heen en weer schommelend op zijn bezwete rug.....en mama, griezelend en niet wetend of ze zoveel kinderlijk plezier moest verbieden...
* Weet je nog...de kip die geslacht werd en echt als een kip zonder kop rondrende....daarna kokkie die het onderdompelde in warm water om zodoende de kip makkelijker te kunnen " ontveren "....
* Weet je nog....Wij in de mandykamer (badkamer) met Abje....we maakten onze billen nat en maakten allerlei natte afdrukken van onze "pantat"...
* Weet je nog... de vele feesten en verjaardagen met die oude grammofoon die je moest aandraaien....vond het heerlijk om op de schouders van oom Joop mee te zwieren...
Weet je meis....dat het stoepje waar we met papa zaten op dat kleine plaatsje er zelfs nog staat....!!!!
Lieve zus....in herinnering neem ik je mee...hand in hand herleven we een stuk verleden......
Ga even stoppen....zou met Anja en de Kids op strooptocht gaan naar stoffen en kleermakers...Frank-Jaap waant zich een " Modeking"....wil 3....!!! pakken laten maken...Ga nu ontbijten met de meute in een hotel waar we ons allemaal vreselijk "senang" voelen...
Straks meer ......Love and kisses....
-
05 Augustus 2008 - 15:20
Mieke Trouw:
Mooi Cis, die emoties kan je goed overbrengen! Ik huil (echt waar) met je mee. Nostalgie is voor iedereen, is van alle tijden!
liefs, Mieke
p.s. ga morgen met Roos vijf dagen naar Rome -
05 Augustus 2008 - 18:32
Anja:
Hoi Ciska,
Indrukwekkend om dit te lezen, geniet ervan,
Groet
Anja -
06 Augustus 2008 - 08:01
Desiree Winter-2007:
Hallo Ciska,
We zijn net terug van vakantie en lees over jullie reis naar Indonesie. Geweldig klinkt het allemaal. Ik krijg kippenvel van de beschrijving van je herinneringen, wat zit er dan nog veel verborgen opgeslagen.
Geniet nog van alle mooie dingen, Hartelijke groeten Desirée en Peter uit Hillegom -
07 Augustus 2008 - 08:52
Freya:
ik heb kippevel en ervaar diepe emotie
wauw meid... -
10 Augustus 2008 - 17:15
Donny Frieser:
heb met veel emotie je verhaal gelezen over "kudus" ik kon mij in
jou verplaatsen... fantastisch. -
03 Mei 2016 - 21:22
Zuma Zeelig:
Hallo,
Je schrijft over de familie Zeelig. Ken je de familie. Mijn vader Erick Zeelig woonde er ook met zijn familie.
Groet,
Zuma Zeelig
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley